Tırnak mantarı ilk aşamada neye benziyor?

Ayakların ve ellerin onikomikozu, çeşitli semptomlarla karakterizedir. Tırnak mantarının nasıl göründüğü, patojenin tipine (toplamda yaklaşık 50 tane vardır), birincil enfeksiyonun lokalizasyonuna ve eşlik eden hastalıklara bağlıdır. Kendi özelliklerine sahip en yaygın onikomikoz çeşitlerinden birkaçı vardır. Patolojinin ilk aşamada tanımlanması, yalnızca yerel fonların yardımıyla tedaviye izin verir. Aksi takdirde, sistemik antimikotik almanız gerekecektir. Hastalığın ileri bir formu ve toplam hasar ile tırnak plağının restorasyonu imkansız hale gelir.

Onikomikoz: kısa bir açıklama

Onikomikoz, bacaklardaki (vakaların% 80'inde) veya ellerdeki tırnak plakalarının mantar enfeksiyonudur. Risk altında olan yaşlılar (bunların arasında 60 yaş üstü insanların %40'ı hastadır) ve ayrıca aşağıdaki gibi patolojilerden muzdarip olanlar:

• Sedef hastalığı;
• diabetes mellitus (diğer popülasyon grupları arasındakinden üç kat daha yüksek prevalans) ve diğer endokrin hastalıkları;
• kardiyovasküler patolojilerin bir sonucu olarak ekstremitelere kan akışının ihlali, kan damarlarındaki süreçleri yok ederek daralmalarına neden olur; anjiyotrofonöroz, varisli damarlar;
• onkolojik hastalıklar;
• hemorajik sarkomatoz (çoklu cilt kanserleri);
• hücrelerin keratinizasyon sürecinin ihlali ile ilişkili dermatozlar, iktiyoz;
• el veya ayak kemiklerinin kırıkları;
• genel yorgunluğa ve vücudun savunmasında azalmaya yol açan diğer ciddi somatik hastalıklar.

Aşağıdaki uzmanlıklar mesleki risk grubuna aittir:

• madenciler;
• sporcular;
• kamu kurumlarının çalışanları;
• metalürji uzmanları;
• askeri personel;
• sağlık çalışanları;
• sanayi işçileri;
• Aşçılar ve faaliyetleri su ile sık temasla ilişkili olan diğer işçiler.

Tüm tırnak hastalıkları arasında onikomikoz, yaygınlık açısından üçüncü sırada yer almakta ve hastalığın taşıyıcısı olan toplam kişi sayısı dünya nüfusunun beşte biridir. Hastalığın tehlikesi, mantar enfeksiyonunun odağının uzun süre var olabilmesi ve kendi ailenizin üyeleri de dahil olmak üzere diğer insanları enfekte etmek için aktif bir kaynak olması gerçeğinde yatmaktadır.

Ayrıca mantarlar, hastada alerjik ve dermatolojik hastalıkların gelişmesine katkıda bulunan toksinlerin üretimi sonucunda vücudun genel bir duyarlılaşmasına neden olur. Bu nedenle, mantarı ilk aşamada tanımlamak ve lenf ve kan yoluyla yayılan büyümesini durdurmak önemlidir. Enfeksiyon şu şekilde gerçekleşir:

• hamamlar, saunalar, yüzme havuzları, spor salonları gibi halka açık yerlerde;
• paylaşılan ev eşyaları (kilimler, el bezleri, havlular);
• tırnakların manikür tedavisi sırasında;
• başkasının ayakkabılarını giyerken.

Risk faktörleri ayrıca:

• dar ayakkabılar giymek;
• nemli ve sıcak iklim;
• bacakların artan terlemesi;
• zayıflamış bağışıklık;
• hormonal ve antibakteriyel ilaçlar almak;
• tırnak plakalarında yaralanmalar ve distrofik değişiklikler.

Hastalığın çeşitleri

Çeşitli kriterlere göre sınıflandırılan çeşitli onikomikoz türleri vardır. Bu özellikler, ellerde ve ayaklarda tırnak mantarının nasıl göründüğünü belirlemeye yardımcı olur.

Patojen türüne göre. Tırnak plağının bir tür patojen tarafından yenilgisi, tüm vakaların ¾'ünde, ikisi - %16'sında, üçü - %9'unda meydana gelir. En yaygın karışık enfeksiyon yaşlı hastalarda görülür. En yaygın patojenler şunlardır:

• Dermatofitik mantarlar, en yaygın olanları Trichophyton rubrum (tüm vakaların %80'i) ve mentagrophytes var. Interdigitale (vakaların yaklaşık %10'u). Epidermophyton floccosum, T. violaceum ve T. tonsurans daha az yaygındır (toplam vakaların %3'ü).
• Ellerde (vakaların %40'ında) bacaklardan daha fazla tırnak plakasını etkileyen Candida cinsinin maya mantarları. Hastalığa genellikle cilt ve mukoza zarlarının kronik kandidiyazı eşlik eder. Birkaç Candida türü, sağlıklı bir insanın cildinde ortakyaşamlar olarak bulunur.
• Dermatofit olmayan küfler - Scytalidium dimidiatum ve hyalinum, Onychocola canadensis. Çoğunlukla sıcak ve nemli iklime sahip ülkelerde bulunur.

Tırnak plağının lezyonunun şekline göre. Aynı hastada hasar türleri birleştirilebilir. Çivideki dönüşümlere bağlı olarak, aşağıdaki formlar ayırt edilir:

• Normotrofik - sadece renkte bir değişiklik (uzak, serbest kenarda sarılık). Plakanın normal şekli ve kalınlığı uzun süre korunur. Kenarlarda, azgın hücrelerin tırnak altında aşırı hızlı bölünmesi sonucu kalınlaşmalar oluşur.
• Hipertrofik - sararma ve donukluğa ek olarak, tırnak plakalarının kalınlaşması ve deformasyonu gözlenir. Zamanla, enine bir çizgi kazanırlar, kirli gri renkli olurlar, distal kenarda gevşerler.
• Atrofik - çivinin şiddetli tahribatı meydana gelir, subungual cilt açığa çıkar ve gevrek, ufalanan kütlelerle kaplanır.
• Onikoliz tipine göre - tırnak yatağından ayrılan tırnak plakalarında incelme vardır. Renk donuk, kirli gri veya sarımsıdır, kök bölgesinde renk değişmeden kalabilir.

Hasarın lokalizasyonu:

• Distal lateral onikomikoz.
• Yüzey beyaz. Hasarı kazırken, yüzeysel doğalarını belirleyebilirsiniz.
• Proksimal subungual.
• Tam distrofik.

İlk tip en yaygın olanıdır ve lezyonun kaynağı enfekte cilttir. Sürecin başlangıcı, uzak kısımdan oluşur - köke doğru serbest kenar, bu yüzden bu çeşidin adını aldı. İlk aşamada tırnak plağı normal görünümünü korur, ancak daha sonra yavaş yavaş yataktan ayrılır ve sarımsı olur. Bazı durumlarda, kalınlaşması gözlenir. Son aşamada, tırnağın rengi, bakteri kontaminasyonuna bağlı olarak farklı tonlar (yeşil ve maviden kahverengiye) alır.

Onikomikozun ikinci formu, çivinin dış yüzeyinde görünen ve yavaş yavaş tüm plakaya yayılan beyaz lekelerin, çizgilerin ortaya çıkması ile karakterize edilir. Zamanla lekelerin rengi sarı veya sarı-kahverengiye dönüşür. Çoğu durumda, bu lezyon, Aspergillus cinsinin trichophyton mentagrophytes veya küfleri ile tohumlama ile ilişkilidir. Hastalığın bu formu yaşlılar arasında daha yaygındır. Çivinin kökü ve yatak, kural olarak, bozulmadan kalır ve plaka parçalanır ve gri veya kahverengi olur.

Subungual lezyon en nadir formdur. Etken ajanları, üç tip patojen olabilir. Enfeksiyonun yayılması deriden veya yan sırttan tırnağın köküne doğru gerçekleşir. Tırnak plağının orta kısmında veya deliğin üzerinde lekeler belirir ve daha sonra çok çabuk ayrılır. Tırnak yatağı ve kökü iltihaplı değildir, ancak tırnağın koyulaşmasına yol açan ikincil bir bakteriyel enfeksiyon sıklıkla mevcuttur.

Hastalığın toplam formu ile çivinin tüm alanı etkilenir, bu da çoğu durumda tamamen yıkımına eşlik eder. Kök ya kaybolur ya da patolojik olarak kalınlaşır, bunun sonucunda plakanın normal oluşumu artık mümkün değildir. Hastalığın son aşamasında, sadece ufalanmış kalıntıları görülür. Bu onikomikoz şekli genellikle kandidiyazda görülür. Etken ajanlar ayrıca epidermofit mantarları olabilir.

Hastalığın ilk belirtileri

İlk aşamada bir mantar enfeksiyonunu tanımaya yardımcı olan semptomlar vardır. Hasta aşağıdakilerden bir veya daha fazlasına sahip olabilir:

• tırnak plağında şeffaflık ve parlaklık kaybı;
• tırnağın rengi beyazımsı veya sarımsı olur;
• çivinin kenarı düzensiz, ince, yumuşak hale gelir;
• sarı veya beyaz lekelerin görünümü, plakanın kenarları boyunca çizgiler (ellerde - tırnak plağının ortasında);
• bazı mantar türleri sadece ilk ayak parmaklarında tırnaklara zarar verir, geri kalanı değişmeden kalır (bunlar genellikle ilk parmağın tırnağına, daha az sıklıkla küçük ayak parmağına zarar veren yüzeysel beyaz onikomikozu içerir);
• plaka yataktan 1-2 mm uzaklaşır.

Uzun bir süre boyunca, patolojik süreç sadece plakanın distal kenarı boyunca lokalize olabilir, bu nedenle deformasyonu, tırnak plağının ayrılmasını ve kökün hasar görmesini önleyerek enfeksiyonu durdurmak, geri dönüşü olmayan sonuçlara yol açabilir.

Süreç ilerledikçe, diğer işaretler ortaya çıkar:

• serbest kenardan köke uzanan beyaz çizgiler;
• Çivinin enine yönde "kabarması";
• inceltme;
• plakanın parçalanması ve belirli bir onikomikoz tipine karşılık gelen diğer semptomlar.

Beyaz yüzeysel onikomikoz, ellerin tırnaklarında neredeyse hiç görülmez. Bazen hastalığın bu formu distal olanla birleştirilir. Т. rubrum ile enfekte olduğunda, hasar çoğu zaman doğada çoktur. Candida cinsinin mantarları ile enfekte olduğunda (daha nadir durumlarda, küf enfeksiyonu ile), aşağıdaki semptomlarla birlikte, önce arka veya yan tırnak sırtlarının iltihaplanması meydana gelir:

• silindirin kızarıklığı, sıkışması ve şişmesi;
• şeklini değiştirmek;
• silindirin kenarı boyunca beyaz pulların görünümü;
• kütikülün ayrılması ve yıkımı;
• palpasyonda lezyon bölgesinde ağrı;
• Nadir durumlarda, basıldığında az miktarda irin salınır.

Çocuklarda, ilk aşamadaki hastalık aşağıdaki özelliklerle karakterize edilir:

• pürüzlü tırnak yüzeyi;
• form genellikle değişmez;
• çoğu durumda yenilgi - uzak kenarda;
• ayak derisinde de aktif bir mantar süreci gözlenir;
• daha nadir durumlarda, subungual hiperkeratoz tespit edilir.

Tırnak parlak yeşil bir renk alırsa, bu ikincil bir bakteriyel enfeksiyonun eklendiğini gösterir - Pseudomonas aeruginosa ve siyah renk Proteus ile enfeksiyonu gösterir.

Diğer patolojilerden farkı

Tırnaklarda onikomikozdakine benzer değişiklikler diğer hastalıklarda da görülür:

• sedef hastalığı (kenar boyunca tırnağın pul pul dökülmesi, kalınlaşması, yüzeyin "yüksük" düzensizliği, sırtlar boyunca soyulma, sararma, tırnağın tahribatı);
• liken planus (plakanın ortasındaki derin çatlak, uzunlamasına kalınlaşmalar, subungual hiperkeratoz, distal kenar boyunca kopma, artan kırılganlık, ayrılma nedeniyle çivi kaybı);
• egzama (enine oluklar, doku yumuşaması, kenar boyunca pullanma, silindirin kalınlaşması);
• tırnakların trikofitozu (bu durumda, pürüzsüz veya tüylü bir cilt lezyonu da vardır).

Onikomikozun dış semptomları mantar dışı hastalıklarla çakışabileceğinden, doğru tanı koymak için patojenin mikroskobik incelemesi ve ekimi gerekir.

Tedavi

Hastalığın ilk aşamasında, tırnak plağının yarısından fazlası etkilenmezse, sadece yerel ilaçlar kullanılarak tedavi yapılabilir. Terapi taktikleri ayrıca hastalığın şekline de bağlıdır.

Bakteriyel komplikasyonları olan uzun süreli, çoklu onikomikoz, sistemik antifungal ilaçların yardımıyla birkaç ay boyunca daha uzun süre tedavi edilmelidir. Lokal tedavi, yan etki riskinin yüksek olduğu durumlarda, hamile ve emzikli kadınlarda, karaciğer hastalığı, böbrek hastalığı, ilaç alerjisi olan kişilerde yapılır. Yerel ilaçların dezavantajı, tırnağın köküne nüfuz edememeleri ve matris hasar görürse, bu tür tedavinin etkisiz olmasıdır.

Antifungal ajanları uygulamadan önce, ön tedavi gereklidir - enfekte alanların çıkarılması. Bu, keratolitik ajanların yardımıyla yapılır: merhem, yamalar. Terapi 1-3 hafta içinde gerçekleştirilir. Temizledikten sonra, antimikotik ilaçlardan birini şu şekilde uygulayın:

• krem;
• çözüm;
• vernik.

Sağlıklı bir tırnak çıkana kadar günde iki kez kremler ve solüsyonlar uygulanır. Önleme amacıyla, etkilenmemiş tırnakların işlenmesi tavsiye edilir. Vernikler en az altı ay boyunca haftada 1-2 kez kullanılır. Sadece tırnak plağının üçte birinden fazlasının etkilenmediği ve hastalığın süresi 1 yılı geçmediği takdirde tedavi için tek çare olarak kullanılabilirler.

Ayak tırnaklarında mantar enfeksiyonu olması durumunda ayakkabıların %40 formalin solüsyonu ile dezenfekte edilmesi gerekir. Nemli bir pamuklu çubukla silindikten sonra ayakkabının içinde bırakılır ve gece boyunca plastik bir torbaya sarılır. Formalin toksik olduğundan dezenfeksiyondan sonra ayakkabıların ve odanın havalandırılması gerekir. Hasta kişinin çorabı kaynatılmalıdır.

Önleyici bir önlem olarak, aşağıdaki önerilere uyulmalıdır:

• Bacakların aşırı terlemesini ortadan kaldırmak için önlemler alın (toz kullanımı, ürotropin bazlı formülasyonlarla tedavi).
• Yüzme havuzlarını, plajları ve benzeri yerleri ziyaret ederken ayrı ayrı kauçuk levhalar kullanın.
• Çorapları her gün değiştirin, ayakkabıları periyodik olarak dezenfekte edin.
• Diğer tırnak hastalıklarını zamanında tedavi edin, ayakların ve ellerin kuru cildini nemlendirin.
• Sadece kendi ayakkabılarınızı kullanın.